Bezmierna zieleń Puszczy Piaskowej, stęsknione ciszą rezerwaty pojezierza ińskiego, ustronie Tywy, ukryte zaświaty Międzyodrza i jego wysepki rozluźniające się w cieniach, nieśpieszne rzeki, senne strumyki, tysiące ścieżek w niebo idących… To wszystko mi podpowiada, że rok 2017 jest rokiem Bolesława Leśmiana.
„…Nawołujcie się ludzie, pod jasnym lazurem,
Chórem w światy spojrzyjcie, zatrwóżcie się chórem!
Miłość, wichrem rozpędzona,
Wszystko złamie i pokona,
Zaś tych, co się sprzeciwią, w śnie skrępuje sznurem!
A opaszcie świat cały ścisłym korowodem,
Aby wam się nie wymknął, schwytany niewodem…
Zapląsajcie, zaśpiewajcie,
Pieśnią siebie wspomagajcie,
Toć wejdziemy w świat – próżnią, aby wyjść – ogrodem! (…)”